طراحی

تعریف طراحی داخلی طراحی داخلی گروهی از کارهای مختلف را توصیف می‌کند که در عین حالی که مرتبط با پروژه می‌باشد مرتبط با تبدیل آن به تنظیمات مؤثر برای طیف وسیعی از فعالیت‌های انسانی است. طراح داخلی کسی است که چنین پروژه‌هایی را برنامه‌ریزی، هماهنگ و مدیریت کند. طراحی داخلی حرفه‌ای چند بعدی است که شامل توسعه مفهومی، ارتباط با ذی¬نفعان پروژه و مدیریت و اجرای طرح است. در لغت‌نامه ی وبستر، طراحی داخلی چنین تعریف شده‌است: «هنر یا عمل برنامه‌ریزی و نظارت بر طراحی و اجرای معماری داخلی و مبلمان». یکی دیگر از جنبه¬های مهم در ساختن یک بنا طراحی داخلی آن می¬باشد. منظور از طراحی داخلی، ساختن و طراحی بخش داخلی خانه از نظر جنبه هنری، بصری و کارکردی آن بر اساس ساختار علمی ساخت و ساز معمار داخلی می¬باشد. فرد طراح سعی دارد با استفاده از علم طراحی و خلاقیت خود به بهبود عملکرد کاربردی فضا بر اساس ویژگی¬های رفتاری و سلیقه¬ای کاربران بپردازد. به عبارتی طراحی داخلی مقوله¬ای میان معماری و دکوراسیون داخلی است.

تاریخچه حرفه‌ای طراحی داخلی در گذشته، فضای داخلی به‌طور غریزی به عنوان بخشی از پروسه ساختمان قرار داده می‌شد. حرفه طراحی داخلی نتیجه‌ای از توسعه جامعه و معماری پیچیده‌ای شده‌است که ناشی از توسعه فرایندهای صنعتی است. پیگیری استفاده مؤثر از فضا، کاربرد و طراحی عملکردی به توسعه حرفه‌ای طراحی داخلی معاصر کمک کرده‌است؛ و این چنین دکوراتور داخلی ساختمان و طراح داخلی، حرفه طراحی داخلی به وضوح تعریف نشده و پروژه‌های انجام شده توسط یک طراح داخلی به‌طور گسترده‌ای متفاوت است. عباراتی مانند دکوراتور و طراح اغلب مترادف استفاده می‌شود. با این حال، تمایز میان اصطلاحات وجود دارد.

سبک‌های طراحی داخلی در طراحی داخلی سبک‌های مختلفی وجود دارد که هر کدام موارد استفاده شونده خاص خود را دارند: 1. سبک مدرن 2. کلاسیک 3. مینیمال 4. روستیک 5. سبک ژاپنی 6. سبک چینی 7. سبک ماوریک 8. سبک مراکشی 9. سبک مصری 10. سبک رومی 11. سبک هندی 12. سبک یونان باستان 13. سبک روکوکو 14. سبک انگلیسی 15. سبک ویکتوریایی 16. سبک فرانسوی 17. سبک سوئدی 18. سیک آرت نوو 19. سبک آرت دکو 20. سبک باروک 21. سبک گوتیک 22. سبک اوریگامی 23. سبک مونوکروماتیک 24. سبک سنتی ایرانی (رایج در دوران قاجار)

تاثیر رنگ در طراحی داخلی منازل طراحی داخلی یک عمل برنامه¬ریزی شده¬ای است که بر اجرای معماری داخلی و مبلمان نظارت دارد، هدف اصلی طراحی داخلی بهینه سازی فضا در کنار زیبایی است که با رعایت کردن اصول بایدها و نبایدها فضایی مملو از آراستگی و راحتی را به ارمغان می آورد. تعریف رنگ دقیق¬ترین تعریف علمی رنگ این است که رنگ انعکاس مرئی است که در اثر عبور یا انتشار یا بازتاب ترکیب رنگ¬ها توسط اشعه به وجود می¬آید. رنگ در فرهنگ معین: ماده¬ای که از معدن یا گیاه یا با عمل شیمیایی به صورت پودر یا مایع تهیه کنند و برای نقاشی به کار برند. رنگ در فرهنگ لغت وبستر: ویژگی¬ای از یک شی که تحت عنوان تم رنگ، روشنی و اشباع توصیف می¬شود و به طول موج قابل دیدن، که تحریک کننده اعصاب چشم است مرتبط است. رنگ در لغت¬نامه دهخدا عبارتست از: اثر نور که بر ظاهر اجسام نمایش¬های مختلف می¬دهد. یعنی اثر مخصوصی که در چشم از انعکاس اشعه نور در روی اجسام پدید آید. اقسام رنگ به طور کلی رنگ¬ها به سه دسته اصلی تقسیم می شوند: 1- رنگ¬های خنثی: رنگ¬هایی هستند که در طیف رنگی وجود نداشته و از ترکیب رنگ¬های دیگر به دست می¬آیند و می¬توانند تاثیرات مثبت یا منفی داشته باشند. سیاه، خاکستری، بژ و قهوه¬ای رنگ¬های خنثی هستند. 2- رنگ های گرم: رنگ¬هایی هستند که محرک سیستم عصبی بوده و احساسات را تشدید می کنند. این دسته از رنگ¬ها به وضوح قابل رؤیت¬اند. رنگ¬های قرمز، نارنجی، زرد، سبز و ارغوانی رنگ¬های گرم هستند. 3- رنگ¬های سرد: رنگ¬هایی هستند که آرامش بخشند و هارمونی آنها در محیط¬های مختلف بیشتر و زیاد در چشم نیستند. رنگ¬های آبی، نیلی و سبز رنگ¬های سرد هستند. کاربرد نظریه رنگ در توسعه فضا در هنگام ایجاد فضای خارجی، ما باید آگاهانه از رنگ استفاده کنیم. باید نسبت به رنگ های متفاوت آن در صبح، ظهر و عصر حساس باشیم. باید امکانات نور مصنوعی در شب را بشناسیم. باید تنوعات رنگ در فصول مختلف از لحاظ زاویه، مدت زمان نور و ... توجه کنیم. چمن¬های سبز، برف زمستان و برگ¬های نارنجی پاییزی هر کدام امکانات منحصر به فردی در اختیار طراح قرار می دهند تا بتواند حس مکان را تشدید کنند. رویکردهای متفاوت به استفاده از رنگ در توسعه فضایی رویکرد اول تاکید دارد که در فضای معماری نباید از رنگ زیاد استفاده شود. پس فضا خنثی است و مردم با مبلمان و سایر وسایل، رنگ را وارد فضا می¬کنند. در مورد توسعه فضای خارجی نیز نظر مشابهی وجود دارد. با این تفاوت که زمینه خنثی، صحنه¬ای است که رنگ¬های روزانه و فصلی بر آن به نمایش در می¬آیند. رویکرد دوم، استفاده از یک رنگ غالب در فضا را تشویق می¬کند. سایر رنگ¬ها در ایجاد ویژگی و روحیه فضا، به رنگ غالب کمک می¬کنند. بسته به میزان تضاد رنگ غالب با سایر رنگ¬ها، این رنگ¬ها می¬توانند تعدیل کننده یا نقطه مقابل آن باشند. یعنی یا وحدت فضا را تحکیم کند یا به عنوان نقطه تمرکز توجه فضایی عمل کنند. رویکرد سوم، به کاربرد رنگ شامل کنترل دقیق روابط میان رنگ¬ها در کل فضا تاکید دارد، به طوری که به گشتالت رضایت بخشی دست پیدا کنیم. این روش به طراح اجازه می¬دهد تا رابطه میان نشانه¬های محیط و منظر و زمینه را به بیشترین حد ممکن برساند. مانند زمانی که مجسمه¬ای در مقابل فضایی با رنگ متضاد به نمایش درمی¬آید. انسان و رنگ حساسیت ما به محیط اطرافمان می¬تواند ریشه در گونه¬ای از روانشناسی انسانی داشته باشد. ریشه در اینکه ما به چه روش¬هایی وجودهای درونی خود را حراست می¬کنیم. وجودهایی که الزاما آن چنان فکر و احساس نمی¬کنند که ما خود فکر و احساس می¬کنیم. هر یک از این ها جوهر متفاوتی بروز می¬دهند، یکی بهتر و دیگری بدتر و ما به کاغذ دیواری، رنگ، تابلو نقاشی و انواع پوشش¬ها روی می¬آوریم تا وجودهای درونی خود را پوشش دهیم. رنگ بیشتر از همه المان¬های بصری با احساسات و عواطف بشر نزدیکی دارد. جهانی که در آن زندگی می¬کند، متشکل از هزاران رنگ و تونالیته¬های مختلفی است که موجودات و اشیا را برای ما جذاب¬تر و حتی به گونه¬ای معنوی، عمیق¬تر نشان می-دهند. هر رنگی به سبب ویژگی¬های شیمیایی و روانشناسانه¬ای که داراست، منبع مهمی از انرژی، در جهت فزونی سلامت و نشاط روح و روان در انسان به شمار می¬رود. تاثیرات مختلف رنگ تاثیرات رنگ در روان انسان رنگ عاملی است نیرومند که می تواند احساسات و درونیات ما را تحریک کند، تسکین بخشد، به هیجان آورد و یا آرامش بخشد. احساسی از گرمی و سردی، شادی و غم، سرعت و سکوت ایجاد می¬کند. درست مانند موسیقی که می¬تواند در لحظاتی خوشایند و در لحظاتی هم ناخوشایند باشد. همه رنگ¬ها با ما سخن می¬گویند، لبخند می زنند، ما را در خود فرو می¬برند و تاثیرات گوناگون می گذارند. همان گونه که اصوات جنین اند. در طول قرن¬ها، رنگ برای اشخاص مختلف معانی متفاوتی داشته است. بنابراین برای استفاده مفید از رنگ لازم است اثر روانشناختی آن را که می¬تواند در انتخاب دکوراسیون، لباس، محیط و... وارد عمل شود، درک کنیم. این واقعیت ثابت شده است که اتاق¬هایی از بیمارستان که رنگ آبی یا شیشه¬های آبی رنگ دارند اثر خوبی روی بیماران دارد یا اشخاصی که نزدیک بین هستند و چشم آنها در مطالعه زیاد خسته می¬شود باید کاغذهای سبز و آبی به کار برند که بسیار مناسب است. تاثیرات رنگ در معماری مساله رنگ به سبب تاثیرات مهم روانشناسانه¬اش، در مقوله شهر و فضاهای معماری امری مهم به شمار می¬رود. معماران و طراحان داخلی به هنگام طراحی، ساختمان را از نظر فرم، فضا، نور، رنگ و بافت مورد بررسی قرار می¬دهند. برای اینکه تاثیرات رنگ از همان ابتدا مشخص شد، باید آن¬را به عنوان یکی از اجزای تشکیل دهنده از همان آغاز انتخاب نمود. نه اینکه بعد از اتمام طراحی، مبادرت به انتخاب آن کرد. تاثیرات رنگ بر روند طراحی شامل موارد زیر است: 1- هماهنگی با محیط، 2- جلب توجه، 3- تعدیل کردن فضا از نظر کوچک و بزرگ جلوه دادن آن، 4- تفکیک کردن و محدود کردن فضا، 5- جداسازی و تعریف فضا، 6- همسان و همگون کردن بافت. استفاده از چرخه رنگ، روشی مطمئن برای یافتن رنگ¬های متناسب با رنگ مورد نظر ماست. چرخه رنگ متشکل از 20 رنگ است که سه رنگ قرمز، زرد و آبی در آن رنگ¬های اولیه و رنگ¬های میان آنها به عنوان رنگ¬های ثانویه شناخته می شوند. هر رنگ در این چرخه می¬تواند با رنگ¬های کناری خود که رنگ¬های هم خانوادش محسوب می¬شوند و همچنین رنگ مقابلش که رنگ مکمل آن است به خوبی ترکیب شده و نتیجه¬ای زیبا و موزون بیافریند. استفاده از رنگ¬های هم خانواده که در چرخه¬ی رنگ در کنار هم قرار گرفته و به اصطلاح همسایه هستند ترکیبی ملایم و هماهنگ را ایجاد می¬کند که نگاه بیننده را به راحتی از یکی به دیگری رهنمون می¬شود. کاربردهای رنگ در فضا چگونگی به کارگیری رنگ¬ها: باید گفت که به کاربردن یکدست رنگ¬ها در سطوح کوچک و بدون سایه روشن موجب افزایش تاثیرگذاری رنگ¬ها در انسان می شود. همچنین، برای افزایش کارآیی و تاثیر رنگ¬ها بهتر است رنگ¬های متضاد و تند را در جوار هم قرار دهیم. به طور کلی، رنگ¬های روشن نسبت به رنگ¬های تیره اثر تحریکی زیادی داشته و فعالیت عمومی را در انسان و حتی در حیوانات افزایش می دهند، و باعث پیشرفت کار و فعالیت¬های شغلی و حرفه¬ای می¬گردند. رنگ در فضاهای داخلی: 1- زرد: سرشت خورشیدی رنگ زرد حس گرما و شادی می¬بخشد. رنگ زرد روی دیوارها باعث می¬شود کارها سریع¬تر و با تمرکز بیشتر انجام شود. زرد و مشکی درخشان¬ترین ترکیب رنگ است (مانند نقش روی بدن زنبور). زرد تنها رنگی است که نمی توان آن را تیره¬تر کرد، هرچه سبزتر شود روشن¬تر و درخشان¬تر می¬شود. یک دیوار زرد درخشان در یک انتها می¬تواند یک نقطه نورانی ایجاد کند و توجه را به خود جلب کند تا اتاق طولانی¬تر و بزرگ تر به نظر برسد. رنگ زرد باعث می¬شود اشیاء جلوتر از بقیه به چشم آیند، بیننده در ابتدا همه چیز را به رنگ زرد می¬بیند. رنگ¬های درخشان باعث می¬شود با حرارت خالص از درخشش آنها احساس گرما کنیم. 2- نارنجی: نارنجی مظهر شادی، بازی گوشی، ماجراجویی، جنب و جوش و به تمام معنا جسارت است. رنگ نارنجی انتخابی دوستانه¬تر از قرمز و جسورانه¬تر از زرد است. نارنجی شادترین و گرم ترین رنگ در طیف رنگ¬های مرئی محسوب می¬شود. راهبه¬های بودایی به عنوان نمادی از اشراق و روشن بینی، ردای زعفرانی رنگ به تن می¬کردند. نارنجی می¬تواند سد رفتارهای خشک و رسمی را بشکند و باعث بیدار شدن حس کودکی شود. رنگ هر پوستی را بهتر جلوه می دهد. رنگ نارنجی نوین بودن و فناوری را القاء می کند. 3- قرمز: رنگ قرمز همیشه فرهیخته، پیچیده و احساساتی است. همچنین صمیمی و حتی رعب آور است. اشیاء روی زمینه قرمز برجستهتر خواهند شد و طرح آنها بیشتر به نظر خواهد آمد. از جذابیت¬های طبیعی این رنگ توانایی آن در خلق کانون توجه روی دیوار است. از نظر روان شناسی قرمز ضربان قلب را افزایش می دهد. قرمز و مشکی ترکیب آسیایی و شرقی پدید می¬آورد. قرمز در یک اتاق باعش می شود دیوارها نزدیک به هم به نظر برسند. وقتی با مواد صنعتی مانند استیل همراه شود، عالی به نظر می رسد. 4- صورتی و بنفش: این طیف¬ها گستره¬ای اغواگر ایجاد می کنند. بنفش برای مکان¬هایی که به خلاقیت و آفرینش¬های هنری اختصاص یافته اند مناسب است. صورتی همیشه در طراحی سنتی به سمت مونث تمایل دارد. صورتی حس از معصومیت و عشق را در اذهان تداعی می¬کند. 5- آبی: ژرفای دریا و آسمان را به یاد می آورد و رنگی آرامش بخش است. قابلیت باز کردن و سرد کردن اماکن را دارد و حس آزادی ایجاد می کند. در بعضی از فرهنگ¬ها این عقیده وجود دارد که رنگ آبی ارواح شیطانی را دور می کند. در فضاهای خیلی کوچک و خیلی تنگ، بهترین کار استفاده از رنگ آبی است. بر خلاف قرمز ضربان قلب را کاهش می دهد و برای افراد بی-خواب مناسب است. در مواقعی که سقف خیلی پایین احساس می شود می¬توان از آبی کم رنگ برای بالا بردن آن استفاده کرد. 6- سبز: تازگی، طراوت، پاکی و سادگی خصوصیات موجود در رنگ سبز است. هر پرده رنگ سبز شامل ترکیبی از رنگ زرد گرم و آبی خنک است. در نتیجه تاثیر متعادل کننده¬ای دارد. 7- فیروزه¬ای: سبب دور نشان دادن دیوار و دلباز شدن اتاق می شود. فیروزه¬ای فضا را رسمی¬تر می کند، در عین حال برای فضاهای معماری مانند پله¬های معلق و دیوارهای اریب که حس ما را برمی¬انگیزد مناسب است. سبز بر خلاف قرمز، خود را به جلو نمی¬آورد و دما را تغییر نمی¬دهد. همچنین بر خلاف آبی عقب نمی رود و برودت ایجاد نمی¬کند. با رنگ سبز فضاها اندازه واقعی خود را نشان می¬دهند. الگوی انتخاب رنگ اتاق نشیمن: رنگ¬های اتاق نشیمن را می¬بایست بر اساس رنگ¬های طبیعی موجود در اتاق انتخاب نمود. در وهله اول باید رنگ کف اتاق، شومینه و دیوارها را مورد توجه قرار داد و از تضاد (کنتراست) قوی میان آمیخته¬های تیره و روشن پرهیز کرد. چراکه تضادها باعث جلب توجه می¬شوند و چون معمولا چنین اتاقی را به مطالعه، استراحت، گوش دادن به موسیقی و گفتگو اختصاص می¬دهیم، میل نداریم هیچ موردی موجب پریشانی حواس ما گردد. پیشنهاد این است که پرده یا کرکره¬هایی را انتخاب کنید که تضاد کمتری با رنگ دیوارهای همجوار خود داشته باشند. بعنوان اصل کلی پیشنهاد می¬شود که برای رنگ مبلمان قالیچه¬ها و رویه صندلی¬ها از درجات تیره¬تر از رنگ دیوارها استفاده کنید. با این کار طرح اصلی اتاق نشیمن با رنگ¬ها در می-آمیزد، بدون آنکه تضاد فاحشی میان آن¬ها به چشم بخورد. می¬توانید با برگزیدن رنگ¬هایی مناسب برای وسایلی چون آباژور و اجسام و ظروف دکوری و تزیینی، سایه روشن مؤثری به اتاق بیفزایید. اتاق غذاخوری: استفاده از رنگ¬های روشن و متوسط برای دیوارهای اتاق، فضای شاد و گرم و دوستانه¬ای را فراهم می¬آورد. پیشنهاد می¬شود رنگ¬هایی را برگزینید که با رنگ¬های طبیعی غذا همگون باشد. از آنجایی که رنگ¬های خیلی پریده مانند رنگ-های سبز و زرد یادآور بیماری و ناخوشی هستند، بهتر است از انتخاب این رنگ برای غذاخوری بپرهیزید. رنگ¬های متضاد را می توان در بخش¬های کوچکی از این اتاق مانند رومیزی یا دستمال بکار برد. آشپزخانه: به ندرت پیش می¬آید که آشپزخانه مکانی برای استراحت باشد. برای این محل رنگ¬هایی را انتخاب کنید که تحریک بخش باشند. بدین منظور توجه خود را روی رنگ¬های گرم انتهای طیف معطوف کنید. این رنگ¬ها باعث تقویت هوشیاری می-شوند و محرک قدرت خلاقانه هستند. برای رنگ آمیزی سطوح آشپزخانه (مانند سطح کابینت ها) ... می¬توان از رنگ¬های متضاد استفاده کرد. این کار باعث انعکاس نور بیشتری می¬¬شود. اتاق خواب: این اتاق محلی است برای استراحت کردن و آرامش یافتن. پیشنهاد می¬شود بجای استفاده از رنگ¬های متضاد و تند، رنگ¬های ملایم و ملیحی را برای این اتاق انتخاب کنید. آب و هوای محل زندگی¬تان را مد نظر داشته باشید. در مناطق سردسیر، رنگ¬های گرم انتهای طیف رنگی، رنگ های مناسبی هستند و در مناطقی که آب و هوای گرم تری دارند، رنگ¬های سرد انتهای طیف، رنگ¬های نیروبخشی به شمار می¬آیند. اتاق بچه¬ها: برای بچه¬های زیر سیزده سال به منظور ایجاد محیطی شاد و درخشان، رنگ¬های زرد و نارنجی و قرمز انتهای طیف رنگی پیشنهاد می¬شود. برای سنین بالاتر، درجات روشن¬تر طیف¬های آبی و سبز ارجحیت دارد. برای چنین اتاقی نباید از رنگ-های تیره استفاده کرد. باید به نور اتاق توجه خاصی داشت تا بچه¬ها به هنگام مطالعه احساس خستگی نکنند. اتاق¬های خواب مشترک: در اتاق¬هایی که مورد استفاده یک زوج قرار می¬گیرند، باید الگوی رنگی را به صورتی انتخاب کرد که مناسب هر دو نفر باشد. پیشنهاد می¬شود رنگ¬های تیره و تند را بکار نبرید. چراکه این رنگ¬ها فضای سنگین و ناخوشایندی ایجاد می¬کنند. برای چنین اتاقی سفید آمیخته¬های ملایم و ملیحی را چون سرخابی، گل¬بهی، لیمویی کم رنگ، ارغوانی ملایم و صورتی برگزینید. چرا که رنگ¬های گرم و آرامش بخشی هستند. حمام: از آن جایی که معمولا فضاهای کوچکی را به حمام اختصاص می دهند، توصیه می¬کنیم درجات روشن و متوسط رنگ¬ها را برای رنگ دیوارها برگزینید تا بدین طریق مکانی دلبازتر و وسیع¬تر به نظر برسد. دستشویی، وان، توالت فرنگی و کاشی¬ها وسایل تقریبا ثابت و دایمی هستند و شاید بهتر باشد آنها را نقطه آغاز طرح رنگی خود در نظر بگیرد. از آنجایی که سفید و رنگ¬های مایل به سفید، نماد و مشوقی برای پاکیزگی هستند، آنها را می¬توان رنگ¬های خوبی برای حمام دانست. سایر رنگ¬های مناسب حمام، تمامی رنگ¬های روشن و متوسط آبی، فیروزه¬ای، سبز آبی، آبی روشن مایل به سبز و سبز روشن را شامل می¬شود. این رنگ¬ها نماد عناصر طبیعی و تداعی کننده تازگی و طراوت، آب و فضاهای باز هستند. رنگ¬های مورد استفاده در سبک¬ها مختلف معماری: سبک شیکر: طرفدار پاکی و سادگی و بی آلایشی است. در این سبک، از رنگ¬های خاکستری و بژ بسیار استفاده می شود. در کل این سبک سعی دارد از رنگ¬های مات بیشتر استفاده کند. چوب¬های استفاده شده در کفپوش مات هستند و برای مبلمان، رنگ-های خنثی را زیباتر می¬بیند. سبک کلونیال: این سبک به دنبال سادگی و ایجاد فضای باز است. از لوازم دست¬ساز با چوب کاج و افرا بسیار استفاده می¬شود. کفپوش¬ها هم از چوب گردو و آلبالو است و فرش استفاده شده به رنگ روشن است. سبک مدیترانه¬ای: این سبک طرفدار آرامش و جذابیت است. در این سبک از رنگ¬های خنثی و آبی ملایم بسیار استفاده می¬شود. گچبری¬ها به رنگ آبی ملایم در این سبک خودنمایی می¬کند. در کنار این رنگ آجری و سبز دریایی هم استفاده می¬شود. سبک مراکشی: این سبک بسیار جذاب، شورانگیز و منحصر به فرد است. رنگ¬های مورد استفاده در این سبک، آبی فیروزه¬ای کبود، سبز و سفید هستند. عناصر اصلی در این سبک فرش¬ها، کاشی¬های زیبای فیروزه¬ای، ظروف رنگی، فانوس و آثار فلزی هستند. سبک مینیمالیستی: این سبک طرفدار دقت و بی آلایشی است. همه چیز به اندازه استفاده می¬شود. بدون زمینه¬های مجلل و پر زرق و برق و تاکید آن بر سادگی است. رنگ¬های مورد استفاده در این سبک، یا خیلی تیره و یا خیلی روشن در بعضی از مواقع رنگ¬های درخشان هستند. سبک فرانسوی: این سبک طرفدار نشاط، سرزندگی و دل فریبی است. سبک فرانسوی ترکیبی از دو سبک روستیک و سلطنتی است. رنگ¬های قرمز، طلایی، آبی و سبز در این سبک زیاد به چشم می¬خورد. دیوارها اغلب به رنگ سفید روشن رنگ آمیزی می¬شود تا علاوه بر روشنی فضا، جلوه¬ای خاص به وسایل ببخشد. سبک کلاسیک: در واقع این سبک سنتی غربی است. عناصر مهم این سبک مبلمان آنتیک،گچ¬کاری¬های زیبا و وسایل چوبی تزیینی با جزییات فراوان است. رنگ¬های به کار گرفته شده شامل رنگ¬های خنثی، بژ، کرم و خاکستری هستند. سبک ویکتوریایی: این سبک یکی از مجلل ترین سبک¬ها است که طرفدار هماهنگی و تعادل در کنار زیبایی است. دیوارها با کاغذ دیواری و یا رنگی تیره به دو قسمت تقسیم می¬شود. سبک روستیک: این سبک سرشار از زیبایی و دلنشینی است. عوامل طبیعی به همراه بافت طبیعی بسیار مورد استفاده است. تمام وسایل با حفظ بافت طبیعی خودشان ساخته شده¬اند. دیوارها اغلب از چوب هستند و یا اکثرا به رنگ روشن رنگ آمیزی شده-اند. سبک ماوریک: این سبک بخشی از سبک مدرن است که همه چیز به صورت غیر معمول کنار هم چیده شده اند. رنگ¬ها کاملا تصادفی انتخاب می¬شوند. سبک اسپانیایی: در این سبک تجمل و سادگی در کنار هم جلوه¬ای متضاد و منحصر به فردی به این فضا می¬دهد. عنصر مهم در این سبک، فرش¬های بسیار زیبای رنگی است. دیوارها اغلب به رنگ عسلی یا قهوه¬ای کمرنگ هستند. شومینه همیشه مرکز توجه است که بر روی آن بسیاری از تزیینات زیبا را قرار می¬دهند. سبک ژاپنی: مرتب بودن و کم کردن جزییات و سادگی از خصوصیات بارز این سبک است. رنگ¬های کاربردی این سبک رنگ-های طبیعی و خنثی هستند. همه چیز ساده و کاربردی است. سبک چینی: این سبک طرفدار سادگی، انرژی و طبیعت است. چینی¬ها بسیار از فنگ¬شویی بهره می¬برند. مهمترین اصل جلوگیری از انباشتگی و بی¬نظمی و رنگ¬های مورد استفاده مشکی، طلایی، زرد و قرمز است. سبک مصری: این سبک، یک هنر توصیفی است و در آن از سنگ های طبیعی، پنجره¬های منقوش، نقاشی¬های پر رنگ و لعاب، کنده¬کاری بر روی دیوار، ستون¬های زیبا و چاق، رنگ¬های درخشان ... و استفاده می¬شود. سبک هندی: عنصر رنگ در این سبک یکی از اساسی¬ترین عنصرهاست. همه چیز با رنگ معنی خود آن را پیدا می کنند. رنگ-های زرد و قرمز و پرده¬های با شکوه از خصوصیات بارز این سبک است. سبک رومی: استفاده از تزیینات در این سبک بسیار مهم است. طاقچه¬های نیم دایره، دیوار موزاییک شده، آب نما، استخر، پارچه¬های منقوش و استفاده از تصاویر گلادیاتورها. سبک ایرانی سنتی: این سبک سرشار از زیبایی و دقت است. رنگ دیوارها روشن است. از مشخصات قابل توجه این سبک می-توان به استفاده از شیشه¬های رنگی اشاره کرد. سبک انگلیسی: خود دارای چندین سبک است که نام همه آن¬ها از اسامی اشراف و ملکه¬ها گرفته شده است. استفاده از مدال¬ها، نقاشی¬های پرتره، کاغذ دیواری¬های فاخر و استفاده از چوب درختان از مشخصات این سبک است. سبک باروک: ساختن فضاهای منحنی به رنگ نور، طرح¬های نامتقارن، استفاده از تزیینات زیبا و رنگ¬های صورتی و آبی در این سبک به زیبایی خودنمایی می کند. مبلمان رسمی عموما با رنگ¬های تیره نیز استفاده می¬شود. سبک رکوکو: ادامه باروک است با این تفاوت که تزیینات به صورت مجسمه¬هایی کوچک، آینه¬های تزیینی، پرده¬های نقش دار و منسوجات لوکس اما سبک است و بیشتر از رنگ روشن برای مبلمان استفاده می¬شود. سبک گوتیک: این سبک یکی از سبک¬های مذهبی است که نوع ارتباطات در آن به صورت عمودی ترسیم شده است. سبک مونوکروماتیک: این سبک از کنار هم قرار دادن اشیا هم رنگ به تعادل می¬رسد و سعی می شود تا اشیا هم رنگ را از کم رنگ تا پررنگ با هم ترکیب کنند تا جلوه خاص و منحصر به فردی به فضا داده شود. سبک آرت دکو: در این سبک، از اشیا مختلف مانند لاکر، آلومینیوم، پوست کوسه و پوست گورخر استفاده می¬شود. سبک آرت نوو: نقاشی بر روی شیشه، کفپوش¬های چوبی، خطوط منحنی و مواج و اشکال گیاهی از مشخصه¬های این سبک است. سبک صنعتی: در این سبک از رنگ¬های خاکستری و خنثی برای رنگ آمیزی سقف و دیوارها استفاده می¬شود. این سبک فضای بسیار سردی دارد. تمام اشیا کاربردی¬اند و از عناصر فلز آلومینیوم بهره می¬برند. سبک معاصر: در این سبک از رنگ¬های برجسته و خطوط و اشکال ساده استفاده می¬شود. چوب¬های رنگ روشن مانند افرا و توس کاربرد فراوانی دارند. رنگ¬ها در این سبک به صورت سایه روشن¬های ترکیبی¬اند. سبک مدرن: مقبولیت خاصی در بین مردم دارد. در این سبک از کم¬ترین تزیینات استفاده می¬شود. سبک سوئدی: به علت زمستان¬های طولانی سوئد سعی بر این است که دکوراسیون طوری طراحی شود که انعکاس دهنده نور طبیعی باشد¬ رنگ¬های سفید و آبی بسیار استفاده می¬شود. منابع 1- اسفندیاری، "روانشناسی محیط و معماری"، پوپول مرجع دانشگاه و مدرسه، 1393. 2- سلیمان زاده، نیره السادات و منتظرالقایم، اصغر، دانش و فرشید، "نقش و کارکردهای روانشناختی رنگ¬ها در تزیینات معماری اسلامی در کتابخانه¬ها و مراکز اطلاع رسانی" 1390. 3- عبدی، مازیار، "تاثیرات روانشناسی نور و رنگ در معماری"، کارشناس ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، مرکز آموزشی و فرهنگی سما واحد ساری، همایش منطقه ای معماری و ساخت، 1396. 4- فرخی، معصومه و پرستار شهری، مهدی، "تاثیرات متقابل رنگ و فرم در طراحی داخلی"، سومین همایش ملی معماری داخلی و دکوراسیون، مؤسسه آموزش عالی آزاد دانش پژوهان1392. 5- محمودی، کورش و شکیبامنش، امیر، ""اصول و مبانی رنگ شناسی در معماری و شهرسازی"، چاپ سوم، انتشارات طلحان، 1384. -6 نجاتیان، سونیا، "روانشناسی رنگ و تاثیر آن بر محیط"، 1392.

تعریف معماری داخلی معماری داخلی، طراحی فضایی است که توسط مرزهای ساختمانی ساخته شده. همچنین می‌تواند طراحی نخستین نقشه برای استفاده، یا تجدید نظر کردن در مورد طرح و استفاده‌های مطابق نیاز نیز باشد. اخیراً معماری داخلی جزئی از معماری پایدار نیز محسوب می‌شود که در واقع بخشی از آن نیز به نگهداری منابع و بازیافت برای طراحی کاربردی، می‌پردازد. به‌طور کلی این موضوع به طراحی محیط و فرم برمی‌گردد و معماری داخلی در واقع فرایندی است که در آن قسمت داخلی ساختمان‌ها با توجه به همه¬ی جنبه‌های انسانی و استفاده از فضاها، طراحی می‌شود و در واقع طراحی داخلی ساختمان با توجه به قید و شرط‌های معماری است. معماری داخلی تا حدودی به موارد زیر برمی‌گردد: معماری داخلی، توصیف درونی ساختمان و مرتبط با کیفیت‌های فیزیکی است. یک سبک یا روش طراحی است که به ساخت درون ساختمان می‌پردازد، در حالی که معماران سعی در ساخت طراحی کل ساختمان دارند که مرتبط با مسائل سازه‌ای و نقشه است معماران داخلی هدف استفاده و قابل سکونت کردن مکان را طبق معیارهای انسانی دارند. معماری داخلی به علم طراحی فضای داخلی یک ساختمان گفته می¬شود که بر اساس استانداردهای موجود انجام می¬شود. امروزه معماری داخلی تلفیقی از هنر، روانشناسی، توسعه اقتصادی، جامعه شناسی و محیط زیست می¬باشد. يکی از نیازهای اساسی بشر در طول زندگی، مکانی برای اسکان می¬باشد و این را می¬توان از بناهایی که به جا مانده است دید که چقدر به این موضوع و استحکام و طراحی آن اهمیت می¬داده¬اند. یکی از ویژگی¬های جالب این بناها معماری داخلی منحصر به فرد آن می¬باشد که با هوشمندی بسیاری تمامی نیازها و جنبه¬های زندگی یک انسان را همراه با در نظر گرفتن ویژگی¬های محیطی و فیزیکی را اعمال کرده¬اند و بنایی مستحکم و زیبا را ساخته¬اند.

تعریف طراحی داخلی طراحی داخلی گروهی از کارهای مختلف را توصیف می‌کند که در عین حالی که مرتبط با پروژه می‌باشد مرتبط با تبدیل آن به تنظیمات مؤثر برای طیف وسیعی از فعالیت‌های انسانی است. طراح داخلی کسی است که چنین پروژه‌هایی را برنامه‌ریزی، هماهنگ و مدیریت کند. طراحی داخلی حرفه‌ای چند بعدی است که شامل توسعه مفهومی، ارتباط با ذی¬نفعان پروژه و مدیریت و اجرای طرح است. در لغت‌نامه ی وبستر، طراحی داخلی چنین تعریف شده‌است: «هنر یا عمل برنامه‌ریزی و نظارت بر طراحی و اجرای معماری داخلی و مبلمان». یکی دیگر از جنبه¬های مهم در ساختن یک بنا طراحی داخلی آن می¬باشد. منظور از طراحی داخلی، ساختن و طراحی بخش داخلی خانه از نظر جنبه هنری، بصری و کارکردی آن بر اساس ساختار علمی ساخت و ساز معمار داخلی می¬باشد. فرد طراح سعی دارد با استفاده از علم طراحی و خلاقیت خود به بهبود عملکرد کاربردی فضا بر اساس ویژگی¬های رفتاری و سلیقه¬ای کاربران بپردازد. به عبارتی طراحی داخلی مقوله¬ای میان معماری و دکوراسیون داخلی است.

تاریخچه حرفه‌ای طراحی داخلی در گذشته، فضای داخلی به‌طور غریزی به عنوان بخشی از پروسه ساختمان قرار داده می‌شد. حرفه طراحی داخلی نتیجه‌ای از توسعه جامعه و معماری پیچیده‌ای شده‌است که ناشی از توسعه فرایندهای صنعتی است. پیگیری استفاده مؤثر از فضا، کاربرد و طراحی عملکردی به توسعه حرفه‌ای طراحی داخلی معاصر کمک کرده‌است؛ و این چنین دکوراتور داخلی ساختمان و طراح داخلی، حرفه طراحی داخلی به وضوح تعریف نشده و پروژه‌های انجام شده توسط یک طراح داخلی به‌طور گسترده‌ای متفاوت است. عباراتی مانند دکوراتور و طراح اغلب مترادف استفاده می‌شود. با این حال، تمایز میان اصطلاحات وجود دارد.

تعریف دکوراتور داخلی واژه دکوراتور داخلی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم پدید آمده‌است. به آن دسته از دست‌اندرکاران گویند که در تنظیم داخلی در سبک‌های مختلف تخصص دارد. در این متن سبک اشاره به یک ترکیب بندی بر اساس یک تصویر از یک ایده خاص، زمان، مکان، و غیره به عنوان مثال: ویکتوریا، گرجستان، دکو، هنر مدرن، و غیره دارد. اصطلاح دکوراتور داخلی نیز نشان می‌دهد تمرکز بر جنبه‌های زینتی و متحرک از داخل کابین، مانند رنگ، مبلمان، مبلمان قالب‌گیری‌های و قاب سازی، طراحی دارد. امروزه گروهی از افراد در جامعه وجود دارند که وظیفه چیدمان فضاها را برعهده دارند که به آن ها دکوراتور یا طراح دکوراسیون داخلی می گویند. اصولا دکوراتورها دارای ذهنی سرشاژ از خلاقیت و ایده می باشند که می توانند طبق سلیقه افراد و علاقه مندی آن ها یک دکوراسیون داخلی منزل و یا دکوراسیون اداری شیک و متفاوت برای آن ها خلق کنند که با ورود به خانه سرشار از آرامش و جذابیت برای افراد باشد. دکوراسیون داخلی منزل و ساختمان امروزه یکی از پرطرفدارترین جنبه¬های بهینه سازی فضای خانه می¬باشد. زیرا به زبان ساده می توان گفت به ساختمان و طراحی داخلی خانه دست زده نمی¬شود و با استفاده از عناصر و المان¬هایی که در محیط خانه یا اداره و … وجود دارد مانند لوازم منزل، تابلو، تغییر رنگ و ... محیط و فضای خانه تغییر داده می¬شود. یک فرد دکوراتیو باید میزان روشنایی محیط، ابعاد و اندازه¬های لازم و متناسب با محیط برای مبلمان، تعیین استاندارد مصالح برای جلوگیری از بروز آتش و … را در نظر داشته باشد و بر اساس این قوانین همراه با خلاقیت خود محیطی زیبا را خلق نماید.

تعریف طراح داخلی جامعه طراحان داخلی آمریکا(ASID) طراح داخلی را چنین تعریف می‌کند: «متخصصی برای طراحی فضاهای داخلی، با عملکرد و کارایی بالا که تخصص خود را از طریق آموزش‌های رسمی کسب کرده‌است.« طراح داخلی مستلزم آن است که بر برنامه‌ریزی، طراحی کاربردی و استفاده مؤثر از فضا که در این حرفه وجود دارد، در مقایسه با تزئین فضای داخلی بیشتر تاکید کند. طراح داخلی می‌تواند پروژه‌هایی که شامل تنظیم فاصله‌های طرح اولیه را در داخل یک ساختمان و همچنین پروژه‌هایی که نیاز به درک درستی از مسائل فنی مانند آکوستیک، نور، دما، و غیره دارند را انجام دهد. اگرچه یک طراح داخلی ممکن است لایه‌ای از فضا را بسازد، وی ممکن نیست فضا را بدون داشتن تصویب یک معمار بسازد. به همین دلیل است که بسیاری از طراحان داخلی تمام تحصیلات خود را برای یک معمار خوب شدن می‌گذرانند. طراح داخلی ممکن است مایل به تخصص¬هایی از انواع طراحی داخلی برای توسعه دانش فنی خاص به آن منطقه باشد. زیبایی در طراحی سایت مستلزم این است که دانش در زمینه طراحی داشته باشید تا بتوانید به بهترین نحو فعالیت کنید.

سبک‌های طراحی داخلی در طراحی داخلی سبک‌های مختلفی وجود دارد که هر کدام موارد استفاده شونده خاص خود را دارند: 1. سبک مدرن 2. کلاسیک 3. مینیمال 4. روستیک 5. سبک ژاپنی 6. سبک چینی 7. سبک ماوریک 8. سبک مراکشی 9. سبک مصری 10. سبک رومی 11. سبک هندی 12. سبک یونان باستان 13. سبک روکوکو 14. سبک انگلیسی 15. سبک ویکتوریایی 16. سبک فرانسوی 17. سبک سوئدی 18. سیک آرت نوو 19. سبک آرت دکو 20. سبک باروک 21. سبک گوتیک 22. سبک اوریگامی 23. سبک مونوکروماتیک 24. سبک سنتی ایرانی (رایج در دوران قاجار)

طراحان داخلی برجسته ساختمان دکوراتورهای طراح داخلی ساختمان اولیه دیگر: • سیبیل کولفکس • دراپر دوروتی • پیر فرانسوا لئونارد فن تاین • سیری موآم • السی دی ولف بسیاری از طراحان داخلی مشهور قرن بیستم هیچ دوره تخصصی ندیدند. خواهر پریشی، دنینگ رابرت و وینسنت فورکید، جویس کری، ویرسلر کلی، استفان بودین، جفری ژرژ، امیلیو تری، کارلوس د بستیگویی، پتروزینو نینا، مونگیاردینو لورنزو، بلبل دیوید هیکس، کریس وولز و بسیاری دیگر از نوآوران روند تنظیم جهان در طراحی و دکوراسیون بودند.

تفاوت طراح دکوراسیون و طراح داخلی چیست؟ بسیاری از افراد، طراح دکوراسیون داخلی و طراح داخلی را هم معنی می دانند؛ اما باید گفت که این دو تفاوت بسیاری با هم دارند. همانطور که اشاره شد، طراح دکوراسیون داخلی، گروهی از افراد می¬باشند که وظیفه ترکیب و چیدمان وسایل منزل (از جمله کاغذ دیواری، رنگ ساختمان، انواع مبل، لوسترها، تابلوها، فرش¬ها، و سایر لوازم تزئینی و دکوری)؛ متناسب با درخواست مشتری و سلایق او را دارد. اما طراح داخلی کیست؟ طراح داخلی در واقع کسی است که شکل و فرم داخلی ساختمان را پیاده سازی می کند و همواره در کنار معمار ساختمان و با توجه بر اصول و قواعد طراحی معماری کار خود را پیش می برد و گاهی در صورت نیاز برای اجرای طرح داخلی ساختمان می¬تواند با معمار ساختمان به توافق برسد و معماری ساختمان را طبق قواعد استاندارد تغییر دهد. نکته مهم: هیچگاه یک طراح دکوراسیون منزل نمی¬تواند کار یک طراح داخلی را انجام دهد زیرا برای انجام طراحی داخلی نیاز به مدرک می¬باشد؛ اما یک طراح داخلی در صورت برخوردار بودن از ذهنی خلاق و هنرمند به راحتی می تواند یک طراح دکوراسیون منزل باشد.

تاثیر رنگ در طراحی داخلی منازل طراحی داخلی یک عمل برنامه¬ریزی شده¬ای است که بر اجرای معماری داخلی و مبلمان نظارت دارد، هدف اصلی طراحی داخلی بهینه سازی فضا در کنار زیبایی است که با رعایت کردن اصول بایدها و نبایدها فضایی مملو از آراستگی و راحتی را به ارمغان می آورد. تعریف رنگ دقیق¬ترین تعریف علمی رنگ این است که رنگ انعکاس مرئی است که در اثر عبور یا انتشار یا بازتاب ترکیب رنگ¬ها توسط اشعه به وجود می¬آید. رنگ در فرهنگ معین: ماده¬ای که از معدن یا گیاه یا با عمل شیمیایی به صورت پودر یا مایع تهیه کنند و برای نقاشی به کار برند. رنگ در فرهنگ لغت وبستر: ویژگی¬ای از یک شی که تحت عنوان تم رنگ، روشنی و اشباع توصیف می¬شود و به طول موج قابل دیدن، که تحریک کننده اعصاب چشم است مرتبط است. رنگ در لغت¬نامه دهخدا عبارتست از: اثر نور که بر ظاهر اجسام نمایش¬های مختلف می¬دهد. یعنی اثر مخصوصی که در چشم از انعکاس اشعه نور در روی اجسام پدید آید. اقسام رنگ به طور کلی رنگ¬ها به سه دسته اصلی تقسیم می شوند: 1- رنگ¬های خنثی: رنگ¬هایی هستند که در طیف رنگی وجود نداشته و از ترکیب رنگ¬های دیگر به دست می¬آیند و می¬توانند تاثیرات مثبت یا منفی داشته باشند. سیاه، خاکستری، بژ و قهوه¬ای رنگ¬های خنثی هستند. 2- رنگ های گرم: رنگ¬هایی هستند که محرک سیستم عصبی بوده و احساسات را تشدید می کنند. این دسته از رنگ¬ها به وضوح قابل رؤیت¬اند. رنگ¬های قرمز، نارنجی، زرد، سبز و ارغوانی رنگ¬های گرم هستند. 3- رنگ¬های سرد: رنگ¬هایی هستند که آرامش بخشند و هارمونی آنها در محیط¬های مختلف بیشتر و زیاد در چشم نیستند. رنگ¬های آبی، نیلی و سبز رنگ¬های سرد هستند. کاربرد نظریه رنگ در توسعه فضا در هنگام ایجاد فضای خارجی، ما باید آگاهانه از رنگ استفاده کنیم. باید نسبت به رنگ های متفاوت آن در صبح، ظهر و عصر حساس باشیم. باید امکانات نور مصنوعی در شب را بشناسیم. باید تنوعات رنگ در فصول مختلف از لحاظ زاویه، مدت زمان نور و ... توجه کنیم. چمن¬های سبز، برف زمستان و برگ¬های نارنجی پاییزی هر کدام امکانات منحصر به فردی در اختیار طراح قرار می دهند تا بتواند حس مکان را تشدید کنند. رویکردهای متفاوت به استفاده از رنگ در توسعه فضایی رویکرد اول تاکید دارد که در فضای معماری نباید از رنگ زیاد استفاده شود. پس فضا خنثی است و مردم با مبلمان و سایر وسایل، رنگ را وارد فضا می¬کنند. در مورد توسعه فضای خارجی نیز نظر مشابهی وجود دارد. با این تفاوت که زمینه خنثی، صحنه¬ای است که رنگ¬های روزانه و فصلی بر آن به نمایش در می¬آیند. رویکرد دوم، استفاده از یک رنگ غالب در فضا را تشویق می¬کند. سایر رنگ¬ها در ایجاد ویژگی و روحیه فضا، به رنگ غالب کمک می¬کنند. بسته به میزان تضاد رنگ غالب با سایر رنگ¬ها، این رنگ¬ها می¬توانند تعدیل کننده یا نقطه مقابل آن باشند. یعنی یا وحدت فضا را تحکیم کند یا به عنوان نقطه تمرکز توجه فضایی عمل کنند. رویکرد سوم، به کاربرد رنگ شامل کنترل دقیق روابط میان رنگ¬ها در کل فضا تاکید دارد، به طوری که به گشتالت رضایت بخشی دست پیدا کنیم. این روش به طراح اجازه می¬دهد تا رابطه میان نشانه¬های محیط و منظر و زمینه را به بیشترین حد ممکن برساند. مانند زمانی که مجسمه¬ای در مقابل فضایی با رنگ متضاد به نمایش درمی¬آید. انسان و رنگ حساسیت ما به محیط اطرافمان می¬تواند ریشه در گونه¬ای از روانشناسی انسانی داشته باشد. ریشه در اینکه ما به چه روش¬هایی وجودهای درونی خود را حراست می¬کنیم. وجودهایی که الزاما آن چنان فکر و احساس نمی¬کنند که ما خود فکر و احساس می¬کنیم. هر یک از این ها جوهر متفاوتی بروز می¬دهند، یکی بهتر و دیگری بدتر و ما به کاغذ دیواری، رنگ، تابلو نقاشی و انواع پوشش¬ها روی می¬آوریم تا وجودهای درونی خود را پوشش دهیم. رنگ بیشتر از همه المان¬های بصری با احساسات و عواطف بشر نزدیکی دارد. جهانی که در آن زندگی می¬کند، متشکل از هزاران رنگ و تونالیته¬های مختلفی است که موجودات و اشیا را برای ما جذاب¬تر و حتی به گونه¬ای معنوی، عمیق¬تر نشان می-دهند. هر رنگی به سبب ویژگی¬های شیمیایی و روانشناسانه¬ای که داراست، منبع مهمی از انرژی، در جهت فزونی سلامت و نشاط روح و روان در انسان به شمار می¬رود. تاثیرات مختلف رنگ تاثیرات رنگ در روان انسان رنگ عاملی است نیرومند که می تواند احساسات و درونیات ما را تحریک کند، تسکین بخشد، به هیجان آورد و یا آرامش بخشد. احساسی از گرمی و سردی، شادی و غم، سرعت و سکوت ایجاد می¬کند. درست مانند موسیقی که می¬تواند در لحظاتی خوشایند و در لحظاتی هم ناخوشایند باشد. همه رنگ¬ها با ما سخن می¬گویند، لبخند می زنند، ما را در خود فرو می¬برند و تاثیرات گوناگون می گذارند. همان گونه که اصوات جنین اند. در طول قرن¬ها، رنگ برای اشخاص مختلف معانی متفاوتی داشته است. بنابراین برای استفاده مفید از رنگ لازم است اثر روانشناختی آن را که می¬تواند در انتخاب دکوراسیون، لباس، محیط و... وارد عمل شود، درک کنیم. این واقعیت ثابت شده است که اتاق¬هایی از بیمارستان که رنگ آبی یا شیشه¬های آبی رنگ دارند اثر خوبی روی بیماران دارد یا اشخاصی که نزدیک بین هستند و چشم آنها در مطالعه زیاد خسته می¬شود باید کاغذهای سبز و آبی به کار برند که بسیار مناسب است. تاثیرات رنگ در معماری مساله رنگ به سبب تاثیرات مهم روانشناسانه¬اش، در مقوله شهر و فضاهای معماری امری مهم به شمار می¬رود. معماران و طراحان داخلی به هنگام طراحی، ساختمان را از نظر فرم، فضا، نور، رنگ و بافت مورد بررسی قرار می¬دهند. برای اینکه تاثیرات رنگ از همان ابتدا مشخص شد، باید آن¬را به عنوان یکی از اجزای تشکیل دهنده از همان آغاز انتخاب نمود. نه اینکه بعد از اتمام طراحی، مبادرت به انتخاب آن کرد. تاثیرات رنگ بر روند طراحی شامل موارد زیر است: 1- هماهنگی با محیط، 2- جلب توجه، 3- تعدیل کردن فضا از نظر کوچک و بزرگ جلوه دادن آن، 4- تفکیک کردن و محدود کردن فضا، 5- جداسازی و تعریف فضا، 6- همسان و همگون کردن بافت. استفاده از چرخه رنگ، روشی مطمئن برای یافتن رنگ¬های متناسب با رنگ مورد نظر ماست. چرخه رنگ متشکل از 20 رنگ است که سه رنگ قرمز، زرد و آبی در آن رنگ¬های اولیه و رنگ¬های میان آنها به عنوان رنگ¬های ثانویه شناخته می شوند. هر رنگ در این چرخه می¬تواند با رنگ¬های کناری خود که رنگ¬های هم خانوادش محسوب می¬شوند و همچنین رنگ مقابلش که رنگ مکمل آن است به خوبی ترکیب شده و نتیجه¬ای زیبا و موزون بیافریند. استفاده از رنگ¬های هم خانواده که در چرخه¬ی رنگ در کنار هم قرار گرفته و به اصطلاح همسایه هستند ترکیبی ملایم و هماهنگ را ایجاد می¬کند که نگاه بیننده را به راحتی از یکی به دیگری رهنمون می¬شود. کاربردهای رنگ در فضا چگونگی به کارگیری رنگ¬ها: باید گفت که به کاربردن یکدست رنگ¬ها در سطوح کوچک و بدون سایه روشن موجب افزایش تاثیرگذاری رنگ¬ها در انسان می شود. همچنین، برای افزایش کارآیی و تاثیر رنگ¬ها بهتر است رنگ¬های متضاد و تند را در جوار هم قرار دهیم. به طور کلی، رنگ¬های روشن نسبت به رنگ¬های تیره اثر تحریکی زیادی داشته و فعالیت عمومی را در انسان و حتی در حیوانات افزایش می دهند، و باعث پیشرفت کار و فعالیت¬های شغلی و حرفه¬ای می¬گردند. رنگ در فضاهای داخلی: 1- زرد: سرشت خورشیدی رنگ زرد حس گرما و شادی می¬بخشد. رنگ زرد روی دیوارها باعث می¬شود کارها سریع¬تر و با تمرکز بیشتر انجام شود. زرد و مشکی درخشان¬ترین ترکیب رنگ است (مانند نقش روی بدن زنبور). زرد تنها رنگی است که نمی توان آن را تیره¬تر کرد، هرچه سبزتر شود روشن¬تر و درخشان¬تر می¬شود. یک دیوار زرد درخشان در یک انتها می¬تواند یک نقطه نورانی ایجاد کند و توجه را به خود جلب کند تا اتاق طولانی¬تر و بزرگ تر به نظر برسد. رنگ زرد باعث می¬شود اشیاء جلوتر از بقیه به چشم آیند، بیننده در ابتدا همه چیز را به رنگ زرد می¬بیند. رنگ¬های درخشان باعث می¬شود با حرارت خالص از درخشش آنها احساس گرما کنیم. 2- نارنجی: نارنجی مظهر شادی، بازی گوشی، ماجراجویی، جنب و جوش و به تمام معنا جسارت است. رنگ نارنجی انتخابی دوستانه¬تر از قرمز و جسورانه¬تر از زرد است. نارنجی شادترین و گرم ترین رنگ در طیف رنگ¬های مرئی محسوب می¬شود. راهبه¬های بودایی به عنوان نمادی از اشراق و روشن بینی، ردای زعفرانی رنگ به تن می¬کردند. نارنجی می¬تواند سد رفتارهای خشک و رسمی را بشکند و باعث بیدار شدن حس کودکی شود. رنگ هر پوستی را بهتر جلوه می دهد. رنگ نارنجی نوین بودن و فناوری را القاء می کند. 3- قرمز: رنگ قرمز همیشه فرهیخته، پیچیده و احساساتی است. همچنین صمیمی و حتی رعب آور است. اشیاء روی زمینه قرمز برجستهتر خواهند شد و طرح آنها بیشتر به نظر خواهد آمد. از جذابیت¬های طبیعی این رنگ توانایی آن در خلق کانون توجه روی دیوار است. از نظر روان شناسی قرمز ضربان قلب را افزایش می دهد. قرمز و مشکی ترکیب آسیایی و شرقی پدید می¬آورد. قرمز در یک اتاق باعش می شود دیوارها نزدیک به هم به نظر برسند. وقتی با مواد صنعتی مانند استیل همراه شود، عالی به نظر می رسد. 4- صورتی و بنفش: این طیف¬ها گستره¬ای اغواگر ایجاد می کنند. بنفش برای مکان¬هایی که به خلاقیت و آفرینش¬های هنری اختصاص یافته اند مناسب است. صورتی همیشه در طراحی سنتی به سمت مونث تمایل دارد. صورتی حس از معصومیت و عشق را در اذهان تداعی می¬کند. 5- آبی: ژرفای دریا و آسمان را به یاد می آورد و رنگی آرامش بخش است. قابلیت باز کردن و سرد کردن اماکن را دارد و حس آزادی ایجاد می کند. در بعضی از فرهنگ¬ها این عقیده وجود دارد که رنگ آبی ارواح شیطانی را دور می کند. در فضاهای خیلی کوچک و خیلی تنگ، بهترین کار استفاده از رنگ آبی است. بر خلاف قرمز ضربان قلب را کاهش می دهد و برای افراد بی-خواب مناسب است. در مواقعی که سقف خیلی پایین احساس می شود می¬توان از آبی کم رنگ برای بالا بردن آن استفاده کرد. 6- سبز: تازگی، طراوت، پاکی و سادگی خصوصیات موجود در رنگ سبز است. هر پرده رنگ سبز شامل ترکیبی از رنگ زرد گرم و آبی خنک است. در نتیجه تاثیر متعادل کننده¬ای دارد. 7- فیروزه¬ای: سبب دور نشان دادن دیوار و دلباز شدن اتاق می شود. فیروزه¬ای فضا را رسمی¬تر می کند، در عین حال برای فضاهای معماری مانند پله¬های معلق و دیوارهای اریب که حس ما را برمی¬انگیزد مناسب است. سبز بر خلاف قرمز، خود را به جلو نمی¬آورد و دما را تغییر نمی¬دهد. همچنین بر خلاف آبی عقب نمی رود و برودت ایجاد نمی¬کند. با رنگ سبز فضاها اندازه واقعی خود را نشان می¬دهند. الگوی انتخاب رنگ اتاق نشیمن: رنگ¬های اتاق نشیمن را می¬بایست بر اساس رنگ¬های طبیعی موجود در اتاق انتخاب نمود. در وهله اول باید رنگ کف اتاق، شومینه و دیوارها را مورد توجه قرار داد و از تضاد (کنتراست) قوی میان آمیخته¬های تیره و روشن پرهیز کرد. چراکه تضادها باعث جلب توجه می¬شوند و چون معمولا چنین اتاقی را به مطالعه، استراحت، گوش دادن به موسیقی و گفتگو اختصاص می¬دهیم، میل نداریم هیچ موردی موجب پریشانی حواس ما گردد. پیشنهاد این است که پرده یا کرکره¬هایی را انتخاب کنید که تضاد کمتری با رنگ دیوارهای همجوار خود داشته باشند. بعنوان اصل کلی پیشنهاد می¬شود که برای رنگ مبلمان قالیچه¬ها و رویه صندلی¬ها از درجات تیره¬تر از رنگ دیوارها استفاده کنید. با این کار طرح اصلی اتاق نشیمن با رنگ¬ها در می-آمیزد، بدون آنکه تضاد فاحشی میان آن¬ها به چشم بخورد. می¬توانید با برگزیدن رنگ¬هایی مناسب برای وسایلی چون آباژور و اجسام و ظروف دکوری و تزیینی، سایه روشن مؤثری به اتاق بیفزایید. اتاق غذاخوری: استفاده از رنگ¬های روشن و متوسط برای دیوارهای اتاق، فضای شاد و گرم و دوستانه¬ای را فراهم می¬آورد. پیشنهاد می¬شود رنگ¬هایی را برگزینید که با رنگ¬های طبیعی غذا همگون باشد. از آنجایی که رنگ¬های خیلی پریده مانند رنگ-های سبز و زرد یادآور بیماری و ناخوشی هستند، بهتر است از انتخاب این رنگ برای غذاخوری بپرهیزید. رنگ¬های متضاد را می توان در بخش¬های کوچکی از این اتاق مانند رومیزی یا دستمال بکار برد. آشپزخانه: به ندرت پیش می¬آید که آشپزخانه مکانی برای استراحت باشد. برای این محل رنگ¬هایی را انتخاب کنید که تحریک بخش باشند. بدین منظور توجه خود را روی رنگ¬های گرم انتهای طیف معطوف کنید. این رنگ¬ها باعث تقویت هوشیاری می-شوند و محرک قدرت خلاقانه هستند. برای رنگ آمیزی سطوح آشپزخانه (مانند سطح کابینت ها) ... می¬توان از رنگ¬های متضاد استفاده کرد. این کار باعث انعکاس نور بیشتری می¬¬شود. اتاق خواب: این اتاق محلی است برای استراحت کردن و آرامش یافتن. پیشنهاد می¬شود بجای استفاده از رنگ¬های متضاد و تند، رنگ¬های ملایم و ملیحی را برای این اتاق انتخاب کنید. آب و هوای محل زندگی¬تان را مد نظر داشته باشید. در مناطق سردسیر، رنگ¬های گرم انتهای طیف رنگی، رنگ های مناسبی هستند و در مناطقی که آب و هوای گرم تری دارند، رنگ¬های سرد انتهای طیف، رنگ¬های نیروبخشی به شمار می¬آیند. اتاق بچه¬ها: برای بچه¬های زیر سیزده سال به منظور ایجاد محیطی شاد و درخشان، رنگ¬های زرد و نارنجی و قرمز انتهای طیف رنگی پیشنهاد می¬شود. برای سنین بالاتر، درجات روشن¬تر طیف¬های آبی و سبز ارجحیت دارد. برای چنین اتاقی نباید از رنگ-های تیره استفاده کرد. باید به نور اتاق توجه خاصی داشت تا بچه¬ها به هنگام مطالعه احساس خستگی نکنند. اتاق¬های خواب مشترک: در اتاق¬هایی که مورد استفاده یک زوج قرار می¬گیرند، باید الگوی رنگی را به صورتی انتخاب کرد که مناسب هر دو نفر باشد. پیشنهاد می¬شود رنگ¬های تیره و تند را بکار نبرید. چراکه این رنگ¬ها فضای سنگین و ناخوشایندی ایجاد می¬کنند. برای چنین اتاقی سفید آمیخته¬های ملایم و ملیحی را چون سرخابی، گل¬بهی، لیمویی کم رنگ، ارغوانی ملایم و صورتی برگزینید. چرا که رنگ¬های گرم و آرامش بخشی هستند. حمام: از آن جایی که معمولا فضاهای کوچکی را به حمام اختصاص می دهند، توصیه می¬کنیم درجات روشن و متوسط رنگ¬ها را برای رنگ دیوارها برگزینید تا بدین طریق مکانی دلبازتر و وسیع¬تر به نظر برسد. دستشویی، وان، توالت فرنگی و کاشی¬ها وسایل تقریبا ثابت و دایمی هستند و شاید بهتر باشد آنها را نقطه آغاز طرح رنگی خود در نظر بگیرد. از آنجایی که سفید و رنگ¬های مایل به سفید، نماد و مشوقی برای پاکیزگی هستند، آنها را می¬توان رنگ¬های خوبی برای حمام دانست. سایر رنگ¬های مناسب حمام، تمامی رنگ¬های روشن و متوسط آبی، فیروزه¬ای، سبز آبی، آبی روشن مایل به سبز و سبز روشن را شامل می¬شود. این رنگ¬ها نماد عناصر طبیعی و تداعی کننده تازگی و طراوت، آب و فضاهای باز هستند. رنگ¬های مورد استفاده در سبک¬ها مختلف معماری: سبک شیکر: طرفدار پاکی و سادگی و بی آلایشی است. در این سبک، از رنگ¬های خاکستری و بژ بسیار استفاده می شود. در کل این سبک سعی دارد از رنگ¬های مات بیشتر استفاده کند. چوب¬های استفاده شده در کفپوش مات هستند و برای مبلمان، رنگ-های خنثی را زیباتر می¬بیند. سبک کلونیال: این سبک به دنبال سادگی و ایجاد فضای باز است. از لوازم دست¬ساز با چوب کاج و افرا بسیار استفاده می¬شود. کفپوش¬ها هم از چوب گردو و آلبالو است و فرش استفاده شده به رنگ روشن است. سبک مدیترانه¬ای: این سبک طرفدار آرامش و جذابیت است. در این سبک از رنگ¬های خنثی و آبی ملایم بسیار استفاده می¬شود. گچبری¬ها به رنگ آبی ملایم در این سبک خودنمایی می¬کند. در کنار این رنگ آجری و سبز دریایی هم استفاده می¬شود. سبک مراکشی: این سبک بسیار جذاب، شورانگیز و منحصر به فرد است. رنگ¬های مورد استفاده در این سبک، آبی فیروزه¬ای کبود، سبز و سفید هستند. عناصر اصلی در این سبک فرش¬ها، کاشی¬های زیبای فیروزه¬ای، ظروف رنگی، فانوس و آثار فلزی هستند. سبک مینیمالیستی: این سبک طرفدار دقت و بی آلایشی است. همه چیز به اندازه استفاده می¬شود. بدون زمینه¬های مجلل و پر زرق و برق و تاکید آن بر سادگی است. رنگ¬های مورد استفاده در این سبک، یا خیلی تیره و یا خیلی روشن در بعضی از مواقع رنگ¬های درخشان هستند. سبک فرانسوی: این سبک طرفدار نشاط، سرزندگی و دل فریبی است. سبک فرانسوی ترکیبی از دو سبک روستیک و سلطنتی است. رنگ¬های قرمز، طلایی، آبی و سبز در این سبک زیاد به چشم می¬خورد. دیوارها اغلب به رنگ سفید روشن رنگ آمیزی می¬شود تا علاوه بر روشنی فضا، جلوه¬ای خاص به وسایل ببخشد. سبک کلاسیک: در واقع این سبک سنتی غربی است. عناصر مهم این سبک مبلمان آنتیک،گچ¬کاری¬های زیبا و وسایل چوبی تزیینی با جزییات فراوان است. رنگ¬های به کار گرفته شده شامل رنگ¬های خنثی، بژ، کرم و خاکستری هستند. سبک ویکتوریایی: این سبک یکی از مجلل ترین سبک¬ها است که طرفدار هماهنگی و تعادل در کنار زیبایی است. دیوارها با کاغذ دیواری و یا رنگی تیره به دو قسمت تقسیم می¬شود. سبک روستیک: این سبک سرشار از زیبایی و دلنشینی است. عوامل طبیعی به همراه بافت طبیعی بسیار مورد استفاده است. تمام وسایل با حفظ بافت طبیعی خودشان ساخته شده¬اند. دیوارها اغلب از چوب هستند و یا اکثرا به رنگ روشن رنگ آمیزی شده-اند. سبک ماوریک: این سبک بخشی از سبک مدرن است که همه چیز به صورت غیر معمول کنار هم چیده شده اند. رنگ¬ها کاملا تصادفی انتخاب می¬شوند. سبک اسپانیایی: در این سبک تجمل و سادگی در کنار هم جلوه¬ای متضاد و منحصر به فردی به این فضا می¬دهد. عنصر مهم در این سبک، فرش¬های بسیار زیبای رنگی است. دیوارها اغلب به رنگ عسلی یا قهوه¬ای کمرنگ هستند. شومینه همیشه مرکز توجه است که بر روی آن بسیاری از تزیینات زیبا را قرار می¬دهند. سبک ژاپنی: مرتب بودن و کم کردن جزییات و سادگی از خصوصیات بارز این سبک است. رنگ¬های کاربردی این سبک رنگ-های طبیعی و خنثی هستند. همه چیز ساده و کاربردی است. سبک چینی: این سبک طرفدار سادگی، انرژی و طبیعت است. چینی¬ها بسیار از فنگ¬شویی بهره می¬برند. مهمترین اصل جلوگیری از انباشتگی و بی¬نظمی و رنگ¬های مورد استفاده مشکی، طلایی، زرد و قرمز است. سبک مصری: این سبک، یک هنر توصیفی است و در آن از سنگ های طبیعی، پنجره¬های منقوش، نقاشی¬های پر رنگ و لعاب، کنده¬کاری بر روی دیوار، ستون¬های زیبا و چاق، رنگ¬های درخشان ... و استفاده می¬شود. سبک هندی: عنصر رنگ در این سبک یکی از اساسی¬ترین عنصرهاست. همه چیز با رنگ معنی خود آن را پیدا می کنند. رنگ-های زرد و قرمز و پرده¬های با شکوه از خصوصیات بارز این سبک است. سبک رومی: استفاده از تزیینات در این سبک بسیار مهم است. طاقچه¬های نیم دایره، دیوار موزاییک شده، آب نما، استخر، پارچه¬های منقوش و استفاده از تصاویر گلادیاتورها. سبک ایرانی سنتی: این سبک سرشار از زیبایی و دقت است. رنگ دیوارها روشن است. از مشخصات قابل توجه این سبک می-توان به استفاده از شیشه¬های رنگی اشاره کرد. سبک انگلیسی: خود دارای چندین سبک است که نام همه آن¬ها از اسامی اشراف و ملکه¬ها گرفته شده است. استفاده از مدال¬ها، نقاشی¬های پرتره، کاغذ دیواری¬های فاخر و استفاده از چوب درختان از مشخصات این سبک است. سبک باروک: ساختن فضاهای منحنی به رنگ نور، طرح¬های نامتقارن، استفاده از تزیینات زیبا و رنگ¬های صورتی و آبی در این سبک به زیبایی خودنمایی می کند. مبلمان رسمی عموما با رنگ¬های تیره نیز استفاده می¬شود. سبک رکوکو: ادامه باروک است با این تفاوت که تزیینات به صورت مجسمه¬هایی کوچک، آینه¬های تزیینی، پرده¬های نقش دار و منسوجات لوکس اما سبک است و بیشتر از رنگ روشن برای مبلمان استفاده می¬شود. سبک گوتیک: این سبک یکی از سبک¬های مذهبی است که نوع ارتباطات در آن به صورت عمودی ترسیم شده است. سبک مونوکروماتیک: این سبک از کنار هم قرار دادن اشیا هم رنگ به تعادل می¬رسد و سعی می شود تا اشیا هم رنگ را از کم رنگ تا پررنگ با هم ترکیب کنند تا جلوه خاص و منحصر به فردی به فضا داده شود. سبک آرت دکو: در این سبک، از اشیا مختلف مانند لاکر، آلومینیوم، پوست کوسه و پوست گورخر استفاده می¬شود. سبک آرت نوو: نقاشی بر روی شیشه، کفپوش¬های چوبی، خطوط منحنی و مواج و اشکال گیاهی از مشخصه¬های این سبک است. سبک صنعتی: در این سبک از رنگ¬های خاکستری و خنثی برای رنگ آمیزی سقف و دیوارها استفاده می¬شود. این سبک فضای بسیار سردی دارد. تمام اشیا کاربردی¬اند و از عناصر فلز آلومینیوم بهره می¬برند. سبک معاصر: در این سبک از رنگ¬های برجسته و خطوط و اشکال ساده استفاده می¬شود. چوب¬های رنگ روشن مانند افرا و توس کاربرد فراوانی دارند. رنگ¬ها در این سبک به صورت سایه روشن¬های ترکیبی¬اند. سبک مدرن: مقبولیت خاصی در بین مردم دارد. در این سبک از کم¬ترین تزیینات استفاده می¬شود. سبک سوئدی: به علت زمستان¬های طولانی سوئد سعی بر این است که دکوراسیون طوری طراحی شود که انعکاس دهنده نور طبیعی باشد¬ رنگ¬های سفید و آبی بسیار استفاده می¬شود. منابع 1- اسفندیاری، "روانشناسی محیط و معماری"، پوپول مرجع دانشگاه و مدرسه، 1393. 2- سلیمان زاده، نیره السادات و منتظرالقایم، اصغر، دانش و فرشید، "نقش و کارکردهای روانشناختی رنگ¬ها در تزیینات معماری اسلامی در کتابخانه¬ها و مراکز اطلاع رسانی" 1390. 3- عبدی، مازیار، "تاثیرات روانشناسی نور و رنگ در معماری"، کارشناس ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، مرکز آموزشی و فرهنگی سما واحد ساری، همایش منطقه ای معماری و ساخت، 1396. 4- فرخی، معصومه و پرستار شهری، مهدی، "تاثیرات متقابل رنگ و فرم در طراحی داخلی"، سومین همایش ملی معماری داخلی و دکوراسیون، مؤسسه آموزش عالی آزاد دانش پژوهان1392. 5- محمودی، کورش و شکیبامنش، امیر، ""اصول و مبانی رنگ شناسی در معماری و شهرسازی"، چاپ سوم، انتشارات طلحان، 1384. -6 نجاتیان، سونیا، "روانشناسی رنگ و تاثیر آن بر محیط"، 1392.

تاثیر رنگ در فضای داخلی محیط‌های اداری رنگ‌های سرد (آبی و سبز و بنفش) رنگ آبی «آبی، رنگ آرامش و التیام و رهایی است. آبی یک محبوبیت جهانی دارد که همواره در همه جا سمبل رفع تنش و خستگی است و باعث ارتقاي روابط می‌گردد» (لوشر،1379، ص67). این رنگ به دلیل اثری كه بر اعصاب پاراسمپاتیك می‌گذارد، منجر به كاهش فشار خون و تعداد تنفس شده، احساس امنیت كارمند را افزایش می‌دهد. «در اصول فنگ شویی رنگ آبی، نماد آگاهی، دانش و امیدهای تازه می‌شود و موجب آرامش و تسکین است» (فاطمی،1387، ص180). بنابراین چنان‌چه فرد بر اثر عواملی از قبیل ترس از عدم موفقیت، ارزشیابی و یا هر عامل خارج از محیط كار، دچار اضطراب و تشویش شده باشد، در محیطی با رنگ آبی، تنش او كاهش یافته و حساسیت و آسیب پذیری و در نتیجه خستگی روانی و جسمی او تقلیل می‌یابد. رنگ سبز «رنگ سبز از ترکیب آبی و زرد به دست می‌آید. این رنگ نشانه‌ی امید، انتظار، نجابت و فلاح است» (دوبوکور، 1373، ص118). رنگ سبز رنگ آرامش و نشاط است. هم‌چنین، رنگ هماهنگی و عدالت نیز است. «رنگ سبز تسکین دهنده، با طراوت، التیام بخش و همواره واکنش‌های خوشایندی را به دنبال دارد؛ و چون رنگ هماهنگی است، می‌توان آن را با رنگ‌هاي دیگر نیز ترکیب کرد. این رنگ در محیط‌های ویژه‌ای که به تمرکز بالای فکری و عکس‌العمل‌های دقیق و سریع نیاز است و افراد باید در فضایی آرام به تصمیم‌گیری بپردازند، مناسب است» (لئاتریس آیزمن، 1393،ص48). رنگ سبز که ناشی از طبیعت است، می‌تواند محیطی آرام فراهم کند و به فرد قدرت تمرکز بیشتری دهد. این رنگ در اکثر فضاهای اداری قابل استفاده است. رنگ‌های گرم: (زرد، نارنجی و قرمز) در بسیاری از محیط‌های اداری، رنگ‌های گرم مثل طیف‌هایی از زرد، قرمز و آجری به افراد کمک می‌کند دچار خواب آلودگی نشوند. به عنوان مثال، در محیط کار و در فضای یک دفتر کار که محیطی نسبتا ساکت است، حضور رنگ زرد یا قرمز اگر در بخشی از اتاق استفاده شود می‌تواند به بالا رفتن سطح انرژی کمک کرده و از کسالت نیروهای کار جلوگیری کند. رنگ نارنجی نارنجی رنگی است بسیار گرم، محرك و شادي آور که گرما بخش محیط می‌باشد. نارنجی رنگی محرك است، بنابراین می‌توان از آن به مقدار کم و به‌صورت ملایم در ورودي و راهروهای اداره به کار برد. این رنگ علاوه بر آن‌که، رنگی چالش برانگیز و پرانرژی است، هوش، وفاداری و اعتماد به نفس انتخاب کننده‌اش را نیز به نمایش می‌گذارد. «ترکیب نارنجی با سفید، مناسب برای فضاهایی است که فروش در آن‌جا انجام می‌شود» (روزگاری، 1385، ص87). همچنین در ترکیب با خاکستری متانت بیشتری یافته و محیط کاری گرمی را به وجود می‌آورد. رنگ زرد رنگ زرد، گرم و پرانرژی است و به همین دلیل شادی افزاست، هم چنین فزآینده‌ی خلاقیت، باعث بالا رفتن روحیه و نشانه ذکاوت و رهبری است. وجود رنگ زرد در محیط كار، افراد را در رهایی از مشكلات و موانع و تعارضات یاری می‌بخشد. این رنگ امید بخش و دلالت كننده است. زیرا تنش زدا و عامل انبساط ماهیچه‌ها است. «رنگ زرد دارای مفهوم درخشندگی، حس خوش بینی و دل گرمی است. این رنگ باعث بهبود فعالیت‌هاي ذهنی در محیط‌ نیز می‌شود» (فاطمی،1387، ص189). این رنگ برای اتاق کنفرانس نیز مناسب است. رنگ قرمز این رنگ نمایانگر نیروی حیات و تمایل و رغبت است. «احساس گرما را برانگیخته و احساس رقابت را تشدید می‌کند. استفاده از رنگ قرمز در حالت خستگی عصبی و فیزیکی، آزار دهنده است» (لوشر،1379، ص90). این رنگ در محیط کار به شرطی می‌تواند کارایی را افزایش دهد که سایر شرایط نامساعد نباشد. «قرمز روشن تداعی کننده‌ی خطر است و بیشتر از این رنگ در علایم هشدار دهنده‌ای چون مسیرخروج از اتاق و پله و آسانسور به سمت ورودی اصلی در هنگام آتش سوزی استفاده می‌شود» (مبحث بیستم مقررات ملی ساختمان). در اتاق‌های کنفرانس، جایی که افراد بایستی درباره مسائل مخلتف بحث کنند و به ایده‌های جدید دست یابند، استفاده از رنگ‌های گرم، تحرک کافی را در فضا ایجاد خواهد کرد. البته می‌توان ترکیبی از رنگ‌های خنثی مانند خاکستری یا کرم را به همراه آن‌ها به کار گرفت تا به رنگ‌های گرم‌تری تعدیل شوند. تاثیر دوگانه‌ی رنگ بنفش این رنگ تركیبی از رنگ‌های آبی و سرخ می‌باشد. بنابراین بعضی از ویژگی‌های هر دو رنگ را داراست. یعنی هم هیجان انگیز و هم آرام بخش است. «رنگ‌هایی مانند بنفش به جهت نزدیکی به هر دو رنگ آبی و قرمز، خصلتی دوگانه از خود نشان می‌دهند و می‌توانند بنابراین‌که به کدام سمت متمایل هستند، تاثیرات متفاوتی بر جای بگذارند» (اتین، 1385، ص86). محیط اداری با رنگ بنفش باعث می‌شود، كارگر یا كارمند بیشتر به جستجوی هویت خود رفته و به ذهنیات خویش عینیت بخشد و افكارش را به عمل تبدیل كند. «رنگ بنفش دارای مفاهیم متعددی است که بستگی به پیش زمینه‌های فردی و فرهنگی بیننده دارد. این رنگ متفکرانه، شکوهمند و در عین حال پیچیده است که برای موارد خلاقانه به کار می‌رود» (لئاتریس آیزمن، 1393، ص51). اما در مجموع این رنگ، رنگی عمیق و با هویت است که بهتر است از طیف‌های ملایم آن در قسمت‌هایی از محیط کار استفاده شود. رنگ‌های خنثی: سفید، خاکستری، سیاه و قهوه‌ای رنگ‌های خنثی شامل طیف وسیعی می‌شوند که از سفید شروع شده و تمامی طیف‌های خاکستری را از روشن تا تیره در بر می‌گیرند و به سیاه ختم می‌شوند. «رنگ‌های خنثی می‌توانند به راحتی در کنار هر رنگ دیگری بدون احتمال وجود از دست رفتن زیبایی‌های هر یک، ترکیبی مناسب در فضا ایجاد کنند. با توجه به آن‌که‌ این رنگ‌ها آرام‌بخش و ملایم نیز هستند» (هفت اصل برای طراحی، 2007). رنگ سفید «سفید سمبل خلوص، بی‌گناهی، پاکی، آرامش و صلح است. سفید به همراه خلوص‌اش، یکی از کاربردی‌ترین رنگ‌ها در طراحی دکوراسون فضاست» (لئاتریس آیزمن، 1393، ص59). هم‌چنین سفید، رنگی خنثی، باز و تمیز است. ضمن این‌که در کنار همه‌ی رنگ‌های دیگر به شفاف‌تر شدن اثر آن‌ها کمک می‌کند و در فضاهای کوچک باعث بزرگ‌نمایی می‌شود. بهتر است از سفید یا دیگر رنگ‌های خنثی برای سطوح بزرگ و رنگ پس‌زمینه مثل دیوارها استفاده شود تا فضا از آشفتگی نجات یابد. رنگ خاکستری رنگ خاكستری رنگی است خنثی كه هیچ گرایشی را برنمی انگیزد. «خاکستری نه روشن است و نه تیره. این رنگ عاری از هر نوع تحریك و واكنش است. نه ذهنی است و نه عینی، نه درونی است و نه برونی، نه اضطراب آفرین است و نه آرام بخش» (سید صدر،1380، ص196). «خاکستری می‌تواند نگاهی آینده‌گرا و نوین داشته باشد چون بیانگر تصاویر نرم، شفاف و کمینه است» (لئاتریس آیزمن، 1393، ص57). رنگ سیاه سفید از ترکیب همه‌ی رنگ‌ها به وجود می‌آید و سیاه از نبود رنگ حاصل می‌شود. «رنگ سیاه رنگی است نفی‌کننده و متوقف‌کننده‌ی فعالیت، زیرا فرد را ناامید و دچار یاس کرده و احساس پوچی را در او تحریك می‌نماید» (لوشر،1379، ص97). رنگ سیاه تداعی کننده‌ی پایان همه چیز است. نشانگر تسلیم و انصراف نهایی بوده و فرد در چنین محیطی دست به هیچ کاری نمی‌زند، زیرا برای او چیزی وجود و معنی ندارد. رنگ قهوه‌ای قهوه‌ای نیز جزء رنگ‌های خنثی است که طیف آن از کرم روشن شروع و به بژ و قهوه‌ای تیره ختم می‌شود. «رنگ قهوه‌ای، سرخ تیره شده می‌باشد. بنابراین به جای زنده‌دلی رنگ سرخ، موجب دل مردگی و تسلیم می‌شود» (لوشر،1379، ص95). محیط كاری قهوه‌ای رنگ، نیروی حیاتی و انفعالی كارمندان را نقصان می‌بخشد و انگیزه‌های آنان را برای كار و فعالیت كاهش می‌دهد و آنان را به افرادی بی‌تفاوت مبدل می‌سازد. «تون‌های رنگی ملایم آن مانند رنگ کرم نماینده‎ی استقامت و پایداری است و به کار بردن آن در اتاق‌ها باعث صبر و استقامت در برابر مشکلات می‌شود» (فاطمی،1387، ص183). تاثیرات روانی رنگ‌ها بر اجزای محیط اداری بر حسب این‌که رنگ در سقف، دیوارها و یا کف‌ قرار داشته باشد، اثرات خاصی در انسان به‌وجود می‌آورد که دقت در آن‌ها واجد اهمیت است: «رنگ‌های گرم و روشن: از بالا تحریک کننده، از دو طرف گرما بخش و در کف حالت بالا رونده را القا می‌کند. رنگ‌های گرم و تیره: از بالا متین، از دو طرف محدود کننده و در کف اطمینان بخش اند. رنگ‌های سرد و روشن: از بالا آرامش بخش، از طرفین وسعت بخش و در کف نرم و لطیف می‌باشد. رنگ‌های سرد و تیره: از بالا تهدید کننده، از جوانب مالیخولیایی و در کف سنگین و طاقت فرسا به نطر می‌آیند» (علوی، 1364، ص79). فهرست منابع و مراجع - آیزمن، لئاتریس، 1393، روانشناسی کاربردی رنگ‌ها (پنتون)، مترجم روح ا.. زمزمه، انتشارات بیهق کتاب - اتین، یوهانس، 1385، عناصر رنگ اتین، ترجمه‌ی حسن ملحثی، تهران، انتشارات دانش تایپ - اتین، یوهانس، 1386، هنر رنگ، انتشارات فرهنگسرای یساولی - اندرو، استنوی،1383، 32 روش درمانی نامتعارف، ترجمه‌ی پرویز پهلوان - دوبوکور، مونیک، 1373، رمزهای زنده جان، ترجمه‌ی جلال ستاری، تهران، نشر مرکز - رحمانی، خدیجه، 1380، ارگونومی رنگ در محیط کار اداری - روزگاری، شهرزاد، 1385، رنگ شناسی و تاثیر آن در جذب مشتری، انتشارات نوآوری - سید صدر، ابوالقاسم،1380، معماری، رنگ و انسان، انتشارات آثار اندیشه - علوی، منصور، 1364، معماری داخلی، جلد1، نشر آبی - فاطمی، ماندانا، 1387، معجزه‌ی چیدمان صحیح با فنگ شویی، انتشارات البرز فر دانش - لاوسون، برایان، (1384)، طراحان چگونه می‌اندیشند، ترجمه حمید ندیمی - لوشر، ماکس، 1379، روانشناسی رنگ‌ها، ترجمه‌ی لیلا مهردادپی انتشارات حسام - مبحث بیستم مقررات ملی ساختمان - ناظمی، ماندانا، 1387، معجزه چیدمان صحیح با فنگ شویی، انتشارات البرز فر دانش - هفت اصل برای طراحی، 2007، archicad ، پایگاه تخصصی معماری